Pomniejsze uczuciato emocje odczuwane przez osoby niebiałe, spychane na dalszy plan jako nieistotne i przesadne, nieprzystające do amerykańskiego neoliberalnego etosu. Towarzyszy im przekonanie, że twoje codzienne bolączki nikogo nie interesują. Albo wpisujesz się w stereotyp „dobrej Azjatki”, albo nie ma dla ciebie miejsca w powszechnej wyobraźni.
Cathy Park Hong, poetka i akademiczka, córka koreańskich imigrantów, ukuła ten termin, aby opisać swoje przeżycia i doświadczenia w godzeniu się z własnymi korzeniami. Dzieli się z nami opowieściami o dorastaniu, przyjaźniach, depresji, o uprzedzeniach i dyskryminacji, o politycznym wstydzie i kobietach ze świata kultury, które przetarły szlaki.
Pomniejsze uczucia. O doświadczeniu azjoamerykańskoscito jej autobiografia, zbiór esejów o kulturze i radykalnej historii, ale przede wszystkim próba odpowiedzi na pytanie: czym jest dzisiaj azjoamerykańska tożsamość?
„W powszechnych wyobrażeniach Azjoamerykanie mają bliżej nieokreślony, czyśćcowy status: nie jesteśmy dostatecznie biali ani wystarczająco czarni. Afroamerykanie nam nie ufają, a biali nas ignorują, chyba że postanowią nas wykorzystać, by zakneblować Czarnych. Jesteśmy mrówkami branży usługowej, trybikami wielkich firm. Jesteśmy żywymi kalkulatorami na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla, dzięki który cała ta korporacyjna machina się kręci, ale nigdy nie awansujemy, bo nie mamy »twarzy« do przywództwa”.
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możemy wykorzystywać pliki cookies własne oraz naszych partnerów w celach analitycznych i marketingowych, również w celu dopasowania treści reklamowych do Twoich preferencji. Możesz zaakceptować wykorzystanie wszystkich tych plików lub dostosować użycie plików do swoich preferencji.
